تهران، خیابان ولیعصر، پایینتر از سه راه جمهوری، کوچه سخنور، ساختمان شماره 117، طبقه 5
021-66709528
دستگاه بای پپ (BiPAP) یک دستگاه کمک تنفسی است و برای افرادی که مشکلات تنفسی دارند، استفاده میشود. این دستگاه با اعمال فشارهای متفاوت به طور تدریجی به افراد کمک میکند تا هوا به ریههای فرد بیمار وارد و خارج شود. اعمال فشارهای متفاوت میتواند به بهبود تهوع، خستگی و ضعف عضلات ناشی از نقص تنفسی کمک کند و کیفیت زندگی افراد را افزایش دهد.
دستگاه بای پپ وظیفه افزایش فشار هوا در ریهها را بر عهده دارد تا تبادل گازها در ریهها بهبود یابد. این دستگاه از دو سطح فشار مختلف استفاده میکند؛ فشار راه هوایی مثبت استنشاق (IPAP) که حین نفس کشیدن فشار بیشتری اعمال میشود و فشار راه هوایی مثبت بازدم (EPAP) که حین نفس دادن فشار بیشتری اعمال میشود. این نوع فشار دو سطحی به بیمار کمک میکند تا به شکل موثرتر و راحتتر تنفس کند.
ساختار کلی دستگاه BiPAP از سه قسمت اصلی تشکیل شده است که شامل یک موتور برای ایجاد جریان هوا، یک لوله یا شیلنگ برای انتقال هوا از موتور به ماسک یا دو شاخه بینی و نهایتاً ماسک صورت یا دو شاخه بینی برای انتقال هوای فشرده به سیستم تنفسی است. برخی از دستگاههای بای پپ مجهز به یک مرطوب کننده نیز هستند. دستگاههای بای پپ دو سطح هوایی را پشتیبانی میکنند. این بدان معناست یک سطح برای دم و یک سطح دیگر برای بازدم استفاده میشود. چنین ویژگی مثبنی میتواند به تغییرات در نیازهای تنفسی بیماران کمک کند.
دستگاه بای پپ معمولاً دارای چندین حالت عملیاتی یا مد مختلف است. این دستگاه با داشتن عملیات یا مدهای مختلف، امکان ارائه تنظیمات مناسب و منعطف را برای نیازهای مختلف تنفسی بیماران فراهم میکند. مدهای دستگاه به توانایی تنظیم فشار هوا، مدل تنفس خودکار یا تایم و دیگر پارامترهای تنفسی کمک میکنند که درمان بهتر و مؤثرتری برای بیماران فراهم شود.
در حالت عملیاتی مد S در دستگاه بای پپ، بیمار توانایی کنترل تنفس خود را دارد و دستگاه به تنفس طبیعی بیمار واکنش نشان میدهد. این حالت به بیمار اجازه میدهد تا به صورت خودکار تنفس کند و هنگامی که بیشترین توانایی نیاز است، دستگاه فشار راه هوایی را افزایش میدهد. در این حالت دستگاه مطابق با الگوی تنفس طبیعی کاربر، از IPAP به EPAP تغییر کرده و میزان فشار راه هوایی را بالا می برد، بدون این که در تعداد تنفس به بیمار کمک کند.
حالت عملیاتی مد ST یک ترکیب از دو حالت عملیاتی خود به خودی و زمان بندی شده است. در این حالت دستگاه به تنفس خودکار بیمار واکنش نشان میدهد. اما زمانی که تشخیص میدهد که بیمار مدت زمان زیادی تنفس نکرده است، یک چرخه برنامه ریزی شده از فشار IPAP و EPAP را اجرا میکند تا نفس پشتیبان را ارائه دهد. به این ترتیب دستگاه چرخه تنفسی خود را آغاز میکند و در صورت نیاز به بیمار کمک میکند تا تنفس خود را تسهیل کند. این حالت امکان ارائه درمان دقیقتر و متناسب با وضعیت بیمار را فراهم میکند.
حالت عملیاتی مد T (Time) یا همان حالت زمان بندی شده به صورت خودکار و بر اساس یک برنامه زمان بندی شده بین فشارهای IPAP و EPAP عمل میکند. در این حالت دستگاه به الگوی تنفس خود به خودی کاربر پاسخ نمیدهد و بجای آن میزان و زمان تغییرات فشار را کنترل میکند. به عبارت دیگر در حالت مد T، دستگاه بر اساس یک زمان بندی مشخص بین فشارهای IPAP و EPAP جابجا میشود و به تنفس خود به خودی بیمار پاسخ نمیدهد. این حالت به ارائه یک الگوی تنفسی منظم و متناسب با نیازهای بیمار کمک میکند.
در حالت خودکار یا auto BiPAP دستگاه BiPAP به طور خودکار تغییرات فشارهای تنفسی را بر اساس وضعیت تنفسی فعلی بیمار تنظیم میکند. این بدان معناست که دستگاه به صورت خودکار و در زمان واقعی، تغییراتی در فشارهای IPAP و EPAP را اعمال میکند. همچنین در حالت خودکار، دستگاه قادر به تشخیص تغییرات در شرایط تنفسی بیمار در هر لحظه است و در صورت نیاز، به سرعت تنظیمات فشارهای تنفسی را تغییر میدهد. این حالت از دقت و تنظیمات دقیقی برخوردار است و در بهبود وضعیت تنفسی بیمار نقش موثری دارد.
مد Hybrid BiPAP اساساً ترکیبی از حالتهای Auto BiPAP و BiPAP است. این حالت به دستگاه امکان میدهد تا علاوه بر تنظیمات ثابت تعیین شده توسط پزشک، از اطلاعات و شرایط تنفسی بیمار نیز استفاده کند و به طور دقیقتر فشارها و تنظیمات را تنظیم کند. به عنوان مثال اگر دستگاه Hybrid BiPAP تشخیص دهد که قدرت عضلات تنفسی بیمار کاهش یافته است و تنفس او مطلوب نیست، میتواند به طور خودکار شدت حجم تنفسی بیمار را تنظیم کند. این امر بهبودی در تنفس بیمار را فراهم میکند.
مد ASV یکی دیگر از مدهای دستگاههای Bi-level است که معمولاً برای درمان اختلال تنفس مرکزی در خواب و تنفسهای شین استوک استفاده میشود. در این حالت دستگاه قادر به تنظیم فشارهای IPAP و EPAP بر اساس نیازهای تنفسی بیمار است. در مد ASV تنظیمات فشار IPAP و EPAP میتواند متغیر باشد. با توجه به این تنظیمات، دستگاه بر اساس شرایط تنفسی بیمار تغییراتی در این فشارها اعمال میکند.
به عبارت دیگر این مد از سیستم هوش مصنوعی برای تشخیص و پیش بینی نیازهای تنفسی بیمار استفاده میکند تا فشارها را به طور دقیق و هوشمند تنظیم کند. با توجه به افت یا افزایش جریان هوا، دستگاه تغییرات لازم در فشارهای IPAP و EPAP را به منظور بهبود تنفس بیمار اعمال میکند. به طور کلی مد ASV اجازه میدهد که فشارهای تنفسی به طور اتوماتیک و هوشمند تنظیم شوند و بیمار در شرایط تنفسی پیچیده مانند اختلال تنفس مرکزی در خواب و تنفسهای شین استوک راحتتر تنفس کند.
قبل از تجویز دستگاه بای پپ به فرد بیمار، پزشک باید با انجام ارزیابیهای لازم مانند اندازه گیری فشار هوایی مجاز، نحوه تنفس فرد و نیازهای تنفسی او، میزان فشار مورد نیاز برای استنشاق و بازدم و سایر عوامل مربوطه، مقدار مناسب فشارها را تعیین کند. دستگاه BiPAP با استفاده از موتور دمنده میتواند IPAP در هنگام تنفس دمی و EPAP را زمانی که نفس به بیرون داده میشود، اعمال کند. این دو فشار کمک میکنند که تنفس فرد بهبود یابد و تنوع فشارها به کمک این دستگاه، اجازه میدهد که فرد راحتتر تنفس کند.
با استفاده از دستگاه BiPAP هوای تحت فشار تولید شده توسط موتور دمنده از طریق لوله خرطومی و ماسک به سیستم تنفسی بیمار منتقل میشود. فشار مثبت راه هوایی که به ریههای فرد بیمار وارد میشود، باعث افزایش فشار داخل ریه میشود. همچنین باعث منبسط شدن برونشها و کیسههای هوایی میشود که تبادل گازها در این قسمت از دستگاه تنفسی را افزایش میدهد. این بهبود عملکرد تنفسی منجر به افزایش میزان اکسیژن خون اشباع شده در فرد بیمار میشود.
برای اعمال تنظیمات مورد نیاز مانند حجم تنفس، زمان تنفس، تعیین فشار هوا و سایر پارامترهای مورد نیاز بر اساس نیازهای تنفسی و شرایط فرد بیمار، از منوی تنظیمات دستگاه استفاده میشود. این تنظیمات بر اساس نیازهای تنفسی و شرایط فرد بیمار تعیین میشوند. تنظیمات دستگاه با کمک پزشک یا تکنسین متخصص اعمال میشوند تا بهبود تنفس و کیفیت زندگی فرد بیمار تسریع شود.
استفاده از مرطوب کننده دستگاه میتواند به جلوگیری از خشکی دهان و بینی کمک کند. خشکی دهان و بینی میتواند یکی از عوارض استفاده از دستگاه بای پپ باشد و مرطوب کردن هوایی که وارد ریه میشود میتواند به کاهش این عارضه کمک کند. بهتر است هنگام استفاده از دستگاه بای پپ از یک مرطوب کننده مناسب به صورت مستقیم در دستگاه یا در اتاق خود استفاده کنید.
استفاده از ماسک صورت به جای ماسک بینی ممکن است به کاهش عوارض دستگاه بر روی سینوسها کمک کند. با استفاده از ماسک صورت، هوایی که از دستگاه برای بیمار تأمین میشود، به صورت کامل از طریق دهان و بینی وارد ریهها میشود و به این ترتیب از برخی از عوارضی که ممکن است به واسطه استفاده از دستگاه بر روی سینوسها ایجاد شود، جلوگیری میشود.
اگر حین استفاده از دستگاه BiPAP دچار سردرد شدید، احتمالاً علت این سردرد میتواند به عوارض دستگاه بر روی سینوسها ارتباط داشته باشد. در این صورت مراجعه به پزشک یا تکنسین متخصص میتواند به شما کمک کند تا دلایل دقیق این سردرد را شناسایی کنند. همچنین ممکن است پزشک یک اسکن عکس برداری از سینوسها یا تستهای دیگری را انجام دهد تا علت دقیق سردرد را مشخص کند. بر اساس تشخیص پزشک، اقدامات مناسبی برای درمان سینوسی و کنترل سردرد به شما توصیه خواهد شد.
استفاده همزمان از دستگاه BiPAP و پالس اکسیمتر در برخی موارد میتواند بسیار مفید باشد. هنگامی که بیمار از دستگاه بای پپ برای تهویه استفاده میکند، استفاده از پالس اکسیمتر به پزشک این امکان را میدهد تا سطح اکسیژن خون بیمار را نظارت کرده و از پیشرفت و وضعیت تنفسی آن اطمینان حاصل کند. با استفاده از پالس اکسیمتر میتوان سطح اشباع اکسیژن خون بیمار را مشخص کرد و در صورت لزوم برای تنظیمات دستگاه BiPAP تصمیم گیری کرد. به طور کلی اندازه گیری مداوم سطح اکسیژن خون میتواند به بهبود کیفیت تهویه و مانیتورینگ مناسب بیمار کمک کند.
در برخی موارد هنگام استفاده از دستگاه BiPAP ممکن است بیمار نتواند به طور خودکار ترشحات مخاطی خود را پاک سازی کند. در این مواقع دستگاه ساکشن میتواند برای از بین بردن انسدادهای تنفسی موجود در مسیر هوایی بیمار استفاده شود. برای جلوگیری از ورود مواد خارجی مانند بزاق، مخاط یا ترشحات به ریهها که ممکن است باعث آسپیراسیون شود، دستگاه ساکشن میتواند به عنوان یک آسپیراتور (به انگلیسی: Aspirator) موثر عمل کند. به طور کلی دستگاه ساکشن در تضمین ایمنی و صحت راه تنفسی بیماران هنگام استفاده از دستگاههای کمک تنفسی ضروری است.
دقت کردن به نصب صحیح و سفت کردن بندهای ماک باعث میشود تا از خروج هوا از کنار ماسک و ورود هوا به چشمها جلوگیری شود. اگر ماسک به طور کامل سفت نشده باشد، هوا ممکن است به طور غیر مناسب از کنار ماسک خارج شود و باعث سوزش چشم شود که بیشتر آسیب جدی به چشمها برساند. توصیه میشود هنگام استفاده از دستگاه، ماسک را به طور دقیق روی صورت قرار دهید و بندهای ماسک را به صورت محکم سفت کنید.
اگر هنگام استفاده از دستگاه دچار نفخ شدید معده شدهاید، باید اقداماتی انجام دهید تا این مشکل را حل کنید. نفخ معده یا بروز احساس نفخ در معده هنگام استفاده از دستگاه ممکن است ناشی از فشار بالای هوای دستگاه باشد که موجب فشار زیاد بر معده و ایجاد نفخ میشود. برای حل این مشکل میتوانید با پزشک خود یا کارشناس تجهیزات پزشکی مشورت کنید تا میزان فشار هوای دستگاه را کاهش دهید.
برای استفاده از دستگاه بای پپ به دفترچه راهنمای شرکت تولید کننده مراجعه کنید و به دقت دستورالعملهای آن را اجرا کنید. ابتدا دستگاه را به برق وصل کنید و دکمه روشن/خاموش را برای روشن کردن دستگاه فشار دهید. سپس برای وصل کردن لوله هوا به دستگاه و به ماسک، به دستورالعمل تولید کننده عمل کنید تا اطمینان حاصل شود که هوا به درستی به بیمار تحویل داده میشود و تنفس او بهبود مییابد. همچنین رعایت هرگونه راهنماییها و اقدامات احتیاطی در استفاده از دستگاه بسیار مهم است. در صورت بروز هرگونه مشکل به پزشک مراجعه کنید.
دستگاه بای پپ با ایجاد یک فشار مثبت در مرحله تنفسی، به ریههای بیمار کمک میکند و در نتیجه تنفس او را بهبود میبخشد. فشار هوایی که از طریق دستگاه به ماسک یا نازل هوا منتقل شده و سپس توسط بیمار تنفس شود باعث باز شدن ریهها، افزایش میزان اکسیژن در خون و کاهش میزان دی اکسید کربن میشود. این فشار هوایی که از دستگاه به ریهها ارسال میشود به بهبود تنفس بیمار کمک میکند و به او اجازه میدهد به طور مؤثرتر تنفس کند.
تنظیم دقیق میزان فشار هوا و نرخ تنفس از اهمیت ویژهای برخوردار است تا بیمار به طور موثری از دستگاه بهره مند شود. انتخاب ماسک مناسب نیز بسیار مهم است تا احتمال ایجاد آلرژی را کاهش داده و از بروز مشکلات پوستی یا تنفسی جلوگیری کند. در این خصوص بهتر است مطابق با راهنماییهای شرکت تولید کننده همواره از ماسک تمیز و مناسب استفاده کرد. سعی کنید ماسک را در شرایط بهداشتی نگهداری کنید تا بهبود عملکرد و کارایی دستگاه تضمین شود.
پس از اتمام استفاده از دستگاه حتماً لوله هوا را از دستگاه جدا کرده و سپس دستگاه را خاموش کنید. این کار از یک سو به حفظ بهداشت و تمیزی دستگاه و لوله هوا کمک میکند و از سوی دیگر، خطر احتمالی انتقال عفونتها را کاهش میدهد. همچنین قبل از خاموش کردن دستگاه تمامی تنظیمات شامل بررسی میزان فشار هوا، نرخ تنفس و سایر تنظیماتی که بر اساس نیاز بیمار تنظیم شده است را بررسی کنید. چنین اقداماتی کمک میکنند تا استفاده از دستگاه به طور بهینه صورت گیرد و خطرات ناشی از تنظیمات نادرست کاهش یابد.
BiPAP و ونتیلاتور دستگاههای تهویه مصنوعی محسوب میشوند که برای بهبود تنفس و درمان مشکلات تنفسی مورد استفاده قرار میگیرند. این دستگاهها معمولاً برای بیماران با مشکلات نفسی مانند آپنه خواب و سایر بیماریهای تنفسی استفاده میشوند. تفاوت اصلی بین دستگاه BiPAP و ونتیلاتور این است که ونتیلاتور یک دستگاه تنفسی پیشرفته است که بیمار را به صورت کامل تحت کنترل قرار میدهد و فشارهای تنفسی دقیقی را میتواند اعمال کند. اما دستگاه BiPAP معمولاً فشارهای تنفسی ثابتی را فراهم میکند و فقط برای تهویه مصنوعی در حالت استراحت استفاده میشود.
دستگاه اکسیژن ساز و BiPAP دو دستگاه متفاوت با کاربردهای مختلف هستند. اکسیژن سازها معمولاً برای تأمین اکسیژن اضافی به بیمارانی که نیاز به اکسیژن بیشتری دارند مانند بیماران مبتلا به بیماریهای ریوی یا مزمن هیپوکسمی استفاده میشوند. این دستگاهها هوای اطراف را جذب میکنند و از آن اکسیژن غنی تولید میکنند و سپس این اکسیژن را به بیمار ارائه میدهند. اما دستگاههای BiPAP برای کمک به بیمارانی که مشکلات تنفسی مانند آپنه خواب، COPD و سایر مشکلات تنفسی دارند، استفاده میشوند.
برای نمایش پارامترهای تنفسی با استفاده از مانیتورینگ علائم حیاتی، نیاز به اتصال و استفاده از یک مانیتور حیاتی یا دستگاه مانیتورینگ پارامترهای تنفسی است. این دستگاهها معمولاً شامل سنسورهایی برای اندازه گیری فشار اکسیژن و دی اکسید کربن در خون، نرخ تنفس، حجم تنفس و سایر متغیرهای مربوط به تنفس هستند. با اتصال بیمار به دستگاه مانیتورینگ و پایش مستمر این پارامترها، میتوانید وضعیت تنفسی او را ارزیابی کرده و در صورت وجود هرگونه ناهنجاری یا مشکل، واکنش مناسب و به موقع ارائه دهید.
افرادی که در وضعیت کما هستند یا تنفس آنها مختل است، ممکن است نیاز به استفاده از دستگاههای کمک تنفسی مانند بای پپ یا ونتیلاتور داشته باشند. این دستگاهها به آنها کمک میکنند تا تنفس بهتری داشته باشند و اکسیژن بدن آنها تامین شود. همچنین افرادی که بیدار و هوشیار هستند و از بیماریهایی مانند آپنه خواب، آسم و COPD رنج میبرند ممکن است نیاز به کنترل دقیق میزان اکسیژن و دی اکسید کربن خون داشته باشند. در این حالت دستگاه بای پپ نقش مهمی در بهبود تنفس و تعادل میزان گازهای خونی آنها ایفا میکند.
میزان استفاده از دستگاه BiPAP در شبانه روز بستگی به شرایط و نیازهای فرد بیمار دارد. اما به طور کلی افرادی که نیاز به استفاده از دستگاه کمک تنفسی بای پپ دارند، معمولاً باید آن را حداقل 4 ساعت در شبانه روز استفاده کنند تا بهبود قابل توجهی در وضعیت تنفسی خود داشته باشند. همچنین میزان استفاده از دستگاه بای پپ به نوع بیماری تنفسی، نتایج آزمایشات مانند آنالیز گازهای خون، میزان اکسیژن و دی اکسید کربن خون، توصیههای پزشک و تجربه فرد با دستگاه بستگی دارد.
دستگاه بای پپ باید با توجه به نیاز بیمار و اهمیت اطلاعات دقیق و حساسی که در این مورد وجود دارد، خریداری شود. انتخاب و خرید دستگاه بای پپ یا هر دستگاه کمک تنفسی دیگری باید با دقت و با راهنمایی پزشک یا متخصص تنفسی صورت گیرد. این مسئله بسیار حیاتی است؛ زیرا دستگاههای بای پپ برای کنترل تنفس و بهبود وضعیت تنفسی بیماران با مشکلات تنفسی مورد استفاده قرار میگیرند.
پزشک یا متخصص تنفسی با ارزیابی دقیق وضعیت بیمار، نیازهای تنفسی و راه کارهای موجود میتوانند به شما راهنمایی کند که کدام نوع دستگاه بای پپ و یا دستگاه کمک تنفسی دیگری برای بیمار مناسب است. همچنین پیشنهاد میشود که هنگام خرید و استفاده از دستگاه بای پپ یا هر دستگاه کمک تنفسی دیگری، با کارشناسان شرکت تجهیزات پزشکی سینا طب مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که انتخاب شما منطبق با نیازهای تنفسی شماست.
قیمت دستگاه بای پپ و سایر دستگاههای کمک تنفسی تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله مدهای تنفسی، برند دستگاه، کیفیت ساخت، طراحی و میزان فشار هوای مثبت تولید شده متغیر است. جهت دریافت اطلاعات دقیق و مشخصات فنی دستگاههای بای پپ موجود در بازار تجهیزات پزشکی ایران و بررسی قیمت آنها، پیشنهاد میشود که با کارشناسان متخصص شرکت تجهیزات پزشکی سینا طب تماس حاصل فرمایید و نیازهای خود را با آنها در میان بگذارید تا مناسبترین دستگاه بای پپ را انتخاب و خریداری کنید.