تهران، خیابان ولیعصر، پایین‌تر از سه راه جمهوری، کوچه سخنور، ساختمان شماره 117، طبقه 5

021-66709528

دستگاه نورومانیتورینگ

آشنایی با دستگاه نورومانیتورینگ سینا طب

 اصطلاح مانیتورینگ عصبی حین عمل (IONM)، نظارت مداوم بر عملکرد های عصبی فیزیولوژیکی سیستم عصبی مرکزی و محیطی بیمار در طول مراحل عمل جراحی اشاره دارد. این روش برای به‌حداقل‌ رساندن عوارض عصبی در عمل‌های جراحی استفاده می‌شود. هدف از نظارت، مشاهده تغییرات در عملکرد نخاع، مغز و اعصاب محیطی قبل از وقوع آسیب‌های شدید و جبران ناپذیر است. استفاده از نورومانیتورینگ شانس خوبی برای جلوگیری از آسیب‌های سیستم عصبی در حین عمل جراحی فراهم می کند. با معرفی این تکنیک در حوزه پزشکی، احتمال فلج، کاهش شنوایی، ضعف عضلانی و از دست‌ دادن سایر عملکردها در حین عمل جراحی کاهش چشمگیری داشته است.

نظارت بر مغز در طی عمل های جراحی یک پدیده پیچیده است، چرا که بخش کوچکی از مغز عملکرد فیزیولوژیکی اصلی بدن را کنترل می کند و هرگونه آسیب می تواند منجر به یک عارضه ویرانگر شود. برای اطمینان از این که هیچ آسیب عمده ای به مغز وارد نشود، تمام قسمت های مغز هم از نظر آناتومیک و هم از نظر فیزیولوژیکی، باید به طور مداوم تحت نظر قرار گیرند. روش های مختلفی برای نظارت بر عملکرد مغز وجود دارند.

دستگاه نورومانیتورینگ

نورومانیتورینگ تکنیکی است که طی چند دهه اخیر تکامل‌ یافته است.  در این روش از ثبت پتانسیل‌های الکتریکی سیستم عصبی در حین جراحی استفاده می شود. این تکنیک در دهه 1980 پس از اختراع ماشین تجاری IONM رایج شد. اما مفهوم تحریک الکتریکی برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد سیستم عصبی اولین‌بار در دهه 1930 مطرح شد.

نورومانیتورینگ به‌سرعت در حال گسترش برای جراحی مغز و اعصاب است و مدام موردتوجه پزشکان و محققان قرار می‌گیرد. تکنیک‌ها، نرم‌افزارها و سخت‌افزارها در طول زمان پیشرفت کرده‌اند.

ساختار دستگاه و کاربرد های آن

دستگاه های مانیتورینگ عصبی، دستگاه های پزشکی هستند که می توانند علائم حیاتی مغز بیمار را با ثبت داده هایی مانند ضربان الکتریکی، جریان خون و سطح اکسیژن نمایش داده یا نظارت کنند. این دستگاه ها معمولاً در بیمارستان ها، کلینیک ها و سایر موارد مشابه مورد استفاده قرار می گیرند. انواع مختلفی از دستگاه های مانیتورینگ عصبی از جمله سونوگرافی داپلر (Doppler)، سی تی اسکن (CT scan)، تصویر برداری تشدید مغناطیسی (MRI) و … در بازار وجود دارند.

مانیتورینگ عصبی حین عمل در رشته های مختلف جراحی برای اطمینان از یکپارچگی بافت عصبی مورد استفاده قرار می گیرد و در نتیجه به جراح به عنوان ابزاری مناسب برای حفظ بهتر عملکرد های حرکتی و حسی کمک می کند.

دستگاه های نورو مانیتورینگ بیشترین کاربرد را در جراحی های نام برده دارند:

  • قلب و عروق
  • مغز و اعصاب
  • ستون فقرات
  • اندآرترکتومی کاروتید
  • گوش و حلق و بینی مانند نوروم اکوستیک و پاروتیدکتومی
  • تیروئید یا عمل تیروئیدکتومی
  • انوریسم آئورت
  • لگن و تعویض مفصل های آن
  • اورولوژی
  • انواع جراحی های ارتوپدی شامل عمل های آرتروسکوپی زانو و مینیسکتومی، آتروسکوپی کتف و فشار زدایی، درمان تونل کارپل، آرتروسکوپی زانو و جراحی پلاستیک غضروف، برداشت ایمپلنت حمایتی، آرتروسکوپی زانو و بازسازی رباط صلیبی جلویی، تعویض مفصل زانو، ترمیم شکستگی گردن فمور، ترمیم شکستگی برآمدگی بالای استخوان و …

تاریخچه

بسیاری از زمینه‌های پزشکی مانند قلب، ارتوپدی، جراحی پلاستیک و جراحی قلب از IONM برای هدایت جراحی خود و جلوگیری از آسیب‌های عصبی استفاده می‌کنند. اما تاریخچه نورومانیتورینگ بیشتر از جراحی مغز و اعصاب نشات می گیرد. وایلدر پنفیلد، جراح مغز و اعصاب کانادایی معروف به “بزرگ‌ترین کانادایی زنده“، به‌عنوان اولین انسانی است که در طول عمل جراحی  IONM را آزمایش کرد. او در دهه 1930 تحریک مستقیم قشر مغز را در طی یک عمل جراحی صرع به‌عنوان یک آزمایش جایگزین برای عملکرد قشر مغز انجام داد.

این عمل جراحی، اولین بینش را برای نظارت بر عملکرد مغز انسان بر روی یک سوژه انسانی ناخودآگاه ارائه کرد. بعداً پنفیلد به گسترش روش‌های جراحی مغز، از جمله نقشه‌برداری از عملکرد مناطق متعدد مغز ادامه داد. سپس، به‌منظور شناسایی عملکرد عصبی و مناطق صرع در حین جراحی، از بررسی وضعیت عصبی، پتانسیل‌های برانگیخته، الکترومیوگرافی و الکتروکورتیکوگرافی (EMG) استفاده کرد. این تکنیک‌ها از آن زمان با تغییرات مدرن مورداستفاده قرار گرفت.

نورومانیتورینگ

مدت کوتاهی پس از آن، EEG در طی جراحی قلب برای نظارت بر ایسکمی مغزی مورداستفاده قرار گرفت. امروزه هنوز هم یک شاخص خوب است. پتانسیل‌های برانگیخته حسی و حرکتی نیز در پایش نخاع به کار گرفته شده است. در دهه 1980، پتانسیل‌های برانگیخته حرکتی یا MEPs برای ارزیابی دستگاه قشر نخاعی استفاده شد. در ابتدا، تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال روی قشر مغز اعمال شد. اما مشخص شد که انجام آن به‌راحتی در اتاق عمل یا با بیماران تحت بیهوشی عمومی امکان‌پذیر نیست.

در مورد مانیتورینگ عصبی بشتر بدانیم 

یک محقق به نام دیوید برک روش‌های تحریک الکتریکی را توسعه داد. این روش می‌تواند در زمانی که بیمار تحت بیهوشی عمومی است، مورداستفاده قرار گیرد. در مرحله بعد، الکترومیوگرافی (EMG) و پتانسیل‌های برانگیخته شنوایی ساقه مغز به روش‌های IONM اضافه شدند تا مسیر شنوایی از محیط به اعصاب جمجمه و قشر شنوایی تحت‌نظر قرار گیرند. بعدازاین اتفاق امکان ارزیابی طناب نخاعی، ساقه مغز، قشر، اعصاب محیطی و ریشه‌ها در حین عمل جراحی مغز و اعصاب وجود داشت.

توسعه IONM در طول مسیر با پیشرفت‌های تکنولوژیکی در تجهیزات IONM که در سال 1981 در دسترس قرار گرفت، آسان‌تر شد. نقش کلیدی دیگر در توسعه IONM بیهوشی بود. زمانی که بیمار تحت بیهوشی عمومی قرار می‌گیرد و تا حد بیهوشی به‌شدت آرام می‌شود. این بیهوشی می‌تواند فعالیت عصبی را سرکوب کند تا زمانی که پیشرفت‌های کافی در بیهوشی داخل وریدی ایجاد نشود، نمی‌توان IONM را به طور ایمن در OR ارائه کرد. سپس EEG می‌تواند با سطح بیهوشی به ترتیب و به روشی خاص برای هر عامل تغییر کند. TIVA یا بی‌حسی کامل داخل وریدی کم‌ترین شکل انسدادی آرام‌بخشی برای نظارت عصبی است.

در دهه 1990، پتانسیل‌های برانگیخته حرکتی ترانس جمجمه‌ای به روشی محبوب برای نظارت بر فعالیت ستون فقرات و همچنین برای پیش‌بینی نقص حرکتی بعد از عمل تبدیل شد. از آن زمان، بهبود و در دسترس‌ بودن فناوری ارتباطی از طریق رایانه‌ها عامل پیشرفت این علم در روش‌های نظارت عصبی از راه دور می باشد.

اهمیت مانیتورینگ عصبی حین عمل

 همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد در طی جراحی پرخطر، عوارض عصبی پیش‌بینی‌نشده ممکن است ایجاد شود. مانیتورینگ عصبی حین عمل (IONM) یک سیستم کمکی مهم است که ساختارهای عصبی آسیب‌پذیر را بررسی می‌کند و به جراحان این امکان را می‌دهد تا آسیب‌های احتمالی را در زمان واقعی شناسایی و از آن جلوگیری کنند. این سیستم مهم، خطر نقص عصبی بعد از عمل را به کمتر از 0.5 درصد کاهش می‌دهد.

استفاده از نورومانیتورینگ حین عمل خطر فلج و سایر عوارض را در طول انواع جراحی‌های حیاتی کاهش می‌دهد. روش‌های سنتی ردیابی فشارخون، نبض، تنفس و مقدار اکسیژن خون برای سنجش سلامت بیمار در حین جراحی، ممکن است با خطای بسیار همراه باشد که می‌توان آن را با بازخورد بی‌درنگ نورومانیتورینگ حین عمل که شامل مغز، نخاع و سیستم عصبی محیطی می‌شود، کاهش داد. این نظارت همه‌جانبه از حوادث فلج، ضعف عضلانی، نقص حسی و موارد دیگر محافظت می‌کند.

دستگاه نورومانیتورینگ

برای اینکه نورومانیتورینگ حین عمل مؤثر عمل کند، یک متخصص اعصاب آموزش‌دیده باید گزارش‌های اولیه بیمار را قبل از شروع مراحل جراحی با استفاده از انواع تست‌های الکتروفیزیولوژیک جمع‌آوری کند. در طول عمل، نورومانیتور باید هرگونه تغییر در این معیارها را تفسیر کند که می‌تواند هنگام بروز عوارض، سیگنال دهد. تست‌های انجام شده شامل پتانسیل‌های برانگیخته حسی جسمی (SEPs)، پتانسیل‌های برانگیخته حرکتی (MEPs)، پتانسیل‌های برانگیخته شنیداری ساقه مغز (BAEPs)، الکتروانسفالوگرام ها (EEGs) و الکترومیوگرافی (EMGs) می‌باشد. به‌عنوان بخشی از تیم اتاق عمل، پزشکان ناظر اطلاعات ارزشمندی را در اختیار تیم جراحی قرار می‌دهند و در لحظات حساس عمل از تیم جراحی حمایت می‌کنند.

نورومانیتورینگ چگونه انجام می‌شود؟

یک روز قبل از عمل جراحی نیاز است تا بیمار مورد معاینه قرار گیرد تا اطمینان حاصل شود که مشکلی برای انجام نورومانیتورینگ در حین عمل وجود ندارد. مرحلهٔ بعد در روز عمل جراحی و قبل از بیهوشی است. تعدادی الکترود به سر و صورت، دست‌ها و پاهای بیمار وصل می‌شود و تست قبل از بیهوشی گرفته می‌شود. بعضی از نقاط حساس مانند چشم، زبان و حلق که ممکن است با اتصال الکترود با درد همراه باشند معمولاً بعد از بیهوشی به بیمار متصل می‌شوند.

تمام این الکترودها به کامپیوتر و سیستم مانیتورینگ متصل می‌شوند. اگر در حین عمل، جراح ناخواسته به اعصاب نزدیک شود مسئول مانیتورینگ سریعاً او را آگاه می‌نماید. سیستم مانیتورینگ همچنین در تشخیص عصب در قسمتی که شک وجود دارد و یا قابل رویت نیست کمک می‌کند. با کمک این سیستم از بسیاری از معلولیت‌ها و مشکلات بعد از جراحی جلوگیری می‌شود.

نظارت نوروفیزیولوژیک حین عمل (MIOM)

با نظارت نوروفیزیولوژیک حین عمل (MIOM)، تیم جراحی می تواند به طور موثری به جلوگیری از اختلالات دائمی یا طولانی مدت در طول عمل کمک کنند.

الکترود ها بر روی سر، بازو ها و پاها یا سایر گروه های عضلانی بسته به جراحی شما قرار می گیرند تا علائم حیاتی و سیگنال های عصبی را کنترل کنند.

این الکترود ها آزمایش های الکتروفیزیولوژیکی را روی سیستم های عروق مغزی و عصبی بیمار انجام می دهند تا اطمینان حاصل شود که پایانه های عصبی حیاتی یا شریان ها در طول عمل، از جمله ستون فقرات و ساقه مغز، تحت فشار قرار قرار نمی گیرند.

پتانسیل های برانگیخته حسی جسمی، پتانسیل های برانگیخته شنوایی ساقه مغز و تست های الکترومیوگرافی برخی از ابزار های نظارت عصبی حین عمل هستند که برای اطمینان از ایمنی بیماران استفاده می شوند.

تیم جراحی بازخورد های دستگاه برای ارزیابی نحوه واکنش سیستم عصبی بیمار به جراحی استفاده می کند و جراح را از مناطق حساس و پرخطری که می تواند محل بالقوه آسیب باشد، دور می کند.

انجام این کار تضمین می کند که پایانه های عصبی قطع نمی شوند و یا رگ های خونی تحت فشار قرار نمی گیرند و در نهایت حال بیمار در هر شرایطی تحت کنترل است تا از او محافظت گردد و بهبودی خود را سریعا به دست آورد.

مزیت های دستگاه

مزایای برتر IONM شامل موارد زیر است:

  • کاهش خطر آسیب دائمی اعصاب
  • شناسایی تغییرات در وضعیت عملکردی بافت عصبی
  • امکان پایش پتانسیل های برانگیخته حرکتی، حسی، بینایی و شنوایی
  • بهبود ایمنی بیمار
  • قابلیت اتصال به میکروسکوپ
  • کاهش فراوانی و شدت آسیب به ساختارهای حیاتی

نورومانیتورینگ

  • جلوگیری از نقص دائمی یا طولانی مدت
  • اطمینان از شرایط مطلوب پایانه های عصبی حیاتی یا شریان ها تحت فشار
  • قابلیت تنظیم و ارتقا دستگاه به تعداد کانال های بیشتر و ماژول های مورد نظر جراح
  • کنترل سیستم عصبی بیمار و افزایش صحت جراحی
  • امکان ذخیره سازی اطلاعات در فرمت های مورد نیاز جهت درج در پرونده بیمار، چاپ و اهداف تحقیقاتی
  • کاهش آسیب های احتمالی در اکثر جراحی ها
  • کاهش هزینه های مراقبت های بهداشتی

خرید دستگاه نورومانیتورینگ

جهت انتخاب و خرید دستگاه مانیتورینگ عصبی حین عمل (IONM) می توانید با مشاورین و کارشناسان شرکت سینا طب تماس حاصل فرمایید و مناسب ترین و رایج ترین دستگاه ها را جهت استفاده در بیمارستان ها تهیه نمایید. برای انتخاب دستگاه نورومانیتورینگ با کیفیت و قیمت مناسب می توانید از متخصصان شرکت سینا طب کمک و راهنمایی بخواهید.

قیمت نورومانیتورینگ

یکی از مهم ترین مسائل هنگام تهیه و خریداری دستگاه های نورو مانیتورینگ، مسئله قیمت دستگاه است. با توجه به این که این نوع تجهیزات دارای انواع مختلفی هستند، قیمت هر یک از آن ها می تواند با دیگری متفاوت باشد. از مهم ترین عوامل تعیین کننده قیمت دستگاه نورو مانیتورینگ می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • مدل دستگاه
  • برند شرکت سازنده
  • استاندارد های مورد استفاده در طراحی سیستم
  • کیفیت دستگاه
  • تکنولوژی های مورد استفاده در ساخت
  • آپشن و سنسور های هشدار دهنده متعلق به سیستم
  • کاربرد های دستگاه
  • تعدا و نوع الکترود ها

همراهان عزیز و گرامی می توانید برای اطلاع از قیمت های به روز انواع مختلف دستگاه های نورو مانیتورینگ و همچنین سایز لوازم و تجهیزات پزشکی شرکت سینا طب، با شماره های درج شده در صفحه درباره ما، تماس حاصل فرمایید.

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 73 میانگین: 4.7]